کشمش افتابی کاشمر روی انگور می روید و شیرین است. انگور فرنگی ترش است و روی بوته ها رشد می کند. انگور فرنگی خشک را می توان به سختی در فروشگاه پیدا کرد. آنها اغلب به عنوان توت سیاه نامگذاری می شوند.
رایج ترین گونه های انگور به طور طبیعی ارغوانی تیره و کشمش طلایی است. کشمش بدون دانه و انواع زرشکی و شعله ای نیز وجود دارد، به خصوص اگر از بازار ارگانیک یا لذیذ خریداری شود.
کشمش طبیعی که از انگور بدون هسته تامپسون تهیه می شود، به دلیل نحوه خشک کردن انگور، برچسب “طبیعی” داده شده است. بدون روغن یا محلول به سادگی در آفتاب خشک می شود.
کشمش طلایی که سلطانا نامیده میشود، از همان انواع انگورهایی که برای تهیه کشمش طبیعی استفاده میشود، تهیه میشود، اما از روشهای فرآوری متفاوت و همچنین درمان دیاکسید گوگرد استفاده میشود.
که به این کشمشها طعم غنی و رنگ طلایی میدهد. کشمش را می توان به صورت مستقیم خورد، با مخلوط دنباله دار یا بلغور جو دوسر مخلوط کرد یا به محصولات پخته شده اضافه کرد.
از آنجایی که آنها مایع زیادی را جذب می کنند، اغلب قبل از افزودن به محصولات پخته شده در آب یا الکل خیس می شوند. کشمش را باید طبق دستور غذا به مواد اضافه کرد . آنها را می توان به اندازه های کوچکتر برش داد یا به صورت کامل رها کرد.
غلظت بالای قند موجود در کشمش چیزی است که باعث شیرین شدن کشمش می شود، اما همچنین باعث می شود کشمش پس از مدت طولانی نگهداری خشک و رنده شود.
قندها می توانند در داخل میوه متبلور شوند اما این بدان معنا نیست که شما نمی توانید از آنها استفاده کنید. چند راه برای زنده کردن کشمش خشک وجود دارد .
به کشمش های بلانچ شده در آب داغ حجم دهید. کشمش ها را به مدت 10 تا 15 دقیقه در آب جوش قرار دهید تا شروع به گشاد شدن کنند. برای طعم بیشتر می توانید پوست مرکبات، ادویه ها یا لیکور را به آب اضافه کنید.