اغلب گوجه گلخانه ای دافنیس به صورت خام مصرف می شوند. با رنگ روشن خود، آنها سالاد و ساندویچ، ساندویچ، پیتزا را تزئین می کنند. آنها همچنین به عنوان پر کردن بروشتا، یک میان وعده سنتی ایتالیایی که از نان برشته شده و تاپینگ تشکیل شده است، عالی هستند.
سوپ‌های گوجه‌فرنگی اشباع و روشن بر اساس گوجه‌فرنگی آب‌خورده یا پوره شده به دست می‌آیند. گازپاچو به خصوص با میوه های زرد رنگ بسیار اشتها آور به نظر می رسد.
اگر سبزیجات پر شده و پخته شود، یک غذای داغ و دیدنی به دست می آورید که هر میزی را تزئین می کند. کلمه “گوجه فرنگی” از واژه آزتک tomatl به معنای “میوه متورم” گرفته شده است.
نام گوجه فرنگی توسط زیست شناس ایتالیایی پیترو آندره آ ماتیولی به این سبزی به معنای سیب طلایی (pomo d’oro) است.
زمانی که گوجه‌فرنگی‌ها سمی در نظر گرفته می‌شد، سعی کردند با ظرفی از آن جورج واشنگتن را مسموم کنند. گوجه فرنگی یکی از سبزیجاتی است که به طور گسترده در جهان رشد می کند.
آنها به صورت خام، ترشی مصرف می شوند و تحت انواع فرآوری های آشپزی قرار می گیرند. گوجه سبز کنسرو شده، در نان ذرت سرخ شده یا در سالسا استفاده می شود.
گوجه فرنگی رسیده بسیار گسترده تر استفاده می شود: از آنها برای تهیه آب میوه، سس، ماریناد، اضافه کردن به سوپ، سالاد، خورش، پیتزا استفاده می شود.
سوپ گازپاچوی سرد اسپانیایی از گوجه فرنگی تهیه می شود و آب گوجه فرنگی جزء ضروری کوکتل Bloody Mary است. به دلیل محتوای اسیدی نسبتاً بالایی که دارد، گوجه فرنگی با غذاهای گوشتی به عنوان ماریناد، سس یا غذای جانبی عالی است.
در سرزمین گوجه فرنگی، در آمریکای جنوبی، این سبزیجات را با فلفل، ذرت و نمک طبخ می کردند. گوجه فرنگی و آب آن به دلیل داشتن آهن زیاد برای بیماری های قلبی عروقی و کم خونی مفید است.
مواد موجود در گوجه فرنگی متابولیسم را عادی می کند، عملکرد کلیه ها و روده ها را تحریک می کند، فشار خون و سطح کلسترول را کاهش می دهد.
لیکوپن که سرشار از گوجه فرنگی است، رادیکال های آزاد را خنثی می کند، از ایجاد تومورهای سرطانی و جهش های DNA جلوگیری می کند. چربی ها برای جذب لیکوپن مورد نیاز هستند، بنابراین گوجه فرنگی خام باید با روغن مصرف شود.
