بیشتر سنگ مرمریت دهبید سفید و خاکستری آلاباما، جورجیا و غرب نیوانگلند، و آن از یول، کلرادو، صخره‌های تبلور مجدد هستند، مانند تعدادی از سنگ‌های مرمر یونانی و ایتالیایی که از دوران باستان معروف هستند و هنوز استخراج می‌شوند.
اینها شاملمرمر پریان ، مرمر پنتلیک آتیکا که فیدیاس، پراکسیتلس و دیگر مجسمه‌سازان یونانی در آن آثار اصلی خود را اجرا می‌کردند، و سنگ‌های سفید برفیسنگ مرمر کارارا مورد استفاده میکل آنژ و آنتونیو کانوا و مورد علاقه مجسمه سازان مدرن است.
نمای بیرونی گالری ملی هنر در واشنگتن دی سی از سنگ مرمر تنسی است و یادبود لینکلن شامل سنگ مرمرهایی از یول، کلرادو، آلاباما (شفافیت های سقف) و جورجیا (مجسمه لینکلن) است.
حتی خالص ترین سنگ مرمریت شفاف دگرگونی، مانند آن از کارارا، حاوی برخی مواد معدنی کمکی است که در بسیاری از موارد، بخش قابل توجهی از جرم را تشکیل می دهند.
رایج ترین ها هستندکوارتز در دانه های گرد کوچک، فلس های میکای بی رنگ یا زرد کم رنگ (مسکوویت و فلوگوپیت)، پوسته های درخشان تیره گرافیت، اکسیدهای آهن و بلورهای کوچک پیریت.
بسیاری از سنگ مرمریت طلایی حاوی مواد معدنی دیگری هستند که معمولاً وجود دارندسیلیکات آهک یا منیزیا دیوپساید بسیار متداول است و ممکن است سفید یا سبز کم رنگ باشد.
ترمولیت تیغه ای سفید و اکتینولیت سبز کم رنگ نیز وجود دارد.
فلدسپات موجود در سنگ مرمریت آباده ممکن است یک نوع پتاسیم باشد اما بیشتر پلاژیوکلاز (غنی از سدیم تا غنی از کلسیم) مانند آلبیت، لابرادوریت یا آنورتیت است.
اسکاپولیت، انواع مختلف گارنت، وزوویانیت، اسپینل، فورستریت، پریکلاز، بروسیت، تالک، زوئیزیت، ولاستونیت، کلریت، تورمالین، اپیدوت، کندرودیت، بیوتیت، تیتانیت و آپاتیت همگی کانی‌های جانبی ممکن هستند.
- منابع:
- تبلیغات:
